مقـدمـه و اهـداف: پـاي پرونیـت، بـهعنوان یکی از نـاهنجـاري هـاي رایج پـا میتوانـد بیومکـانیـک دویـدن و خطر آســـیـبدیـدگی
اندام تحتانی را تحت تأثیر قرار دهد. خسـتگی پیامد یک فعالیت سـنگین میتواند پارامترهاي بیومکانیکی حرکت را تغییر
دهد، تحت شـرایط خسـتگی اختلافات بیومکانیکی افراد پاي پرونیت و سـالم آسـانتر مشـخص میشـود؛ بنابراین هدف اصـلی
مطالعه حاضـر بررسـی تاثیر خستگی در نقطه شکست ضربان قلب بر همانقباضی عضلات مچ پا در افراد پاي پرونیت و سالم
طی دویدن بود.
مواد و روشها: تعداد 14 نفر مرد جوان با پاي پرونیت و 14 نفر با پاي ســالم در مطالعه حاضــر شــرکت کردند. فعالیت
الکترومایوگرافی عضــلات منتخب قبل و بعد از اجراي پروتکل ثبت گردید. دادهها با اســتفاده از نرمافزار SPSS و آزمون
تحلیل واریانس با اندازهگیري هاي مکرر مورد تجزیهوتحلیل قرار گرفت ( 05/0