هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی آموزش مبتنی بر زوجدرمانی رفتاری تلفیقی بر تنظیم شناختی هیجان و
صمیمیت زناشویی زنان متأهل شهر قم بود. روش پژوهش حاضر نیمهآزمایشیبا طرح پیش آزمون-پس آزمون با
گروه کنترل استت. اامهه آماری شتامل کلیه زنان متأهل ناحیه 2 شتهرستتان قم بودند. روش نمونهگیریاز نوع در
دستتترب بود. به این صتتور که از میان داوطلبینی که در پاییز ستتال 89 به مرکز آموزشتتی درمانیابمرااهه و به
پر س شنامهها پا سخ دادند، افرادیکه نمره پایینی در پر س شنامههاک سب کرده بودند بهعنوان نمونه انتخاب شدند و
بهصور تصادفی 11 نفر در گروه آزمایش و 11 نفر در گروه کنترل قرار گرفتند. برای گروه آزمایش پروتکل آموزش
مبتنی بر رویکرد زوجدرمانی رفتاری تلفیقی، به مد 9 الستته آموزشتتی اارا شتتد. ابزارهای مورد استتتفادهدر این
پژوهش شامل پر س شنامه تنظیم شناختی هیجان )CERQ )گارنف سکی و کرایج )2330 )و پر س شنامه مقیاب
صمیمیت زناشویی )MIS )تامپسون و واکر )1893 )بود. دادهها با استفاده از تحلیل کوواریانس چند متغیره با استفاده
از نرمافزار 21-SPSS مورد تجزیهوتحلیل قرار گرفتند. نتایج پژوهش نشتتتان داد که آموزش مبتنی بر رویکرد
زوجدرمانی رفتاری تلفیقی بر تنظیم شناختی هیجان، اثربخش است )001/3