قرآن
قرآن کلام خدا و کتاب آسمانی مسلمانان است که به وسیله جبرئیل به حضرت محمد(ص)، وحی شد.
مسلمانان محتوا و الفاظ قرآن را نازل‌شده از سوی خداوند می‌دانند؛
همچنین معتقدند قرآن، معجزه و نشانه پیامبری حضرت محمد(ص) و آخرین کتاب آسمانی است.
این کتاب بر معجزه‌بودن خود تأکید کرده و دلیل اعجازش را آن دانسته است که کسی نمی‌تواند مانندی برای آن بیاورد.
نخستین آیات قرآن ابتدا در غار حراء، واقع در کوه نور به پیامبر اسلام، وحی شد.
««««« ورود به مجموعه موضوعی قرآن »»»»»
دیدگاه مشهور این است که آیات آن، هم از طریق فرشته وحی و هم بدون واسطه و به صورت مستقیم، بر پیامبر نازل می‌شده است.
به باور بیشتر مسلمانان، نزول قرآن به صورت تدریجی صورت گرفته است؛
اما برخی بر این باورند که علاوه بر نزول تدریجی آیات، آنچه قرار بوده است در یک سال بر پیامبر(ص) نازل شود، در شب قدر هم یک‌جا بر او نازل می‌شده است.
قرآن، فرقان، الکتاب و مُصحَف از مشهورترین نام‌های قرآن است.
قرآن 114 سوره و بیش از 6000 آیه دارد و به 30 جزء و 120 حزب تقسیم شده است.
در قرآن، از موضوعاتی چون توحید، معاد، غزوات پیامبر اسلام(ص)، داستان‌های انبیاء، اعمال شرعی دین اسلام، فضایل و رذایل اخلاقی و مبارزه با شرک و نفاق، سخن به میان آمده است.
تا قرن چهارم قمری، قرائت‌های گوناگونی از قرآن، میان مسلمانان، رواج داشته است.
وجود نسخه‌های متفاوت از آن در میان مسلمانان، ابتدایی‌بودن خط عربی، وجود لهجه‌های مختلف و اِعمال سلیقه قاریان، از عوامل اختلاف قرائت بوده است.
در این قرن، هفت قرائت از میان قرائت‌ها برگزیده شد.
قرائت شایع از قرآن در میان مسلمانان، قرائت ، عاصم با روایت حفص است.
نخستین ترجمه کامل قرآن به زبان فارسی، در قرن چهارم قمری و به زبان لاتین، در قرن ششم قمری(دوازدهم میلادی) نوشته شده است.
این کتاب نخستین بار در سال 950 ق(1543 م)، در ایتالیا به چاپ رسید.
اولین چاپ آن توسط مسلمانان، در سال 1200 ق، در سن پیترزبورگ روسیه صورت گرفت.
ایران اولین کشور مسلمان بود که قرآن را در سال‌های 1243 ق و 1248 ق، چاپ کرد.
قرآنی که امروز با نام عثمان طه شناخته‌شده، بر پایه چاپ مصر است.
قرآن منشأ پیدایش دانش‌های فراوانی میان مسلمانان شده است.
تفسیر و علوم قرآنی چون تاریخ قرآن، علم لغات قرآن، علم اِعراب و بلاغت قرآن، قصص القرآن و اعجاز القرآن از این دانش‌ها است.
««««« ورود به مجموعه موضوعی قرآن »»»»»
